Podstawowe problemy metodologiczne w doktoracie

Metodologia badań Człowiek od zarania dziejów starał się zrozumieć otaczający go świat. Ta szcze­gólna cecha, ciekawość wobec środowiska, w którym żyje, uczyniła go w drodze ewolucji najinteligentniejszą z istot żyjących na Ziemi. W próbach zrozumienia tego, co niezrozumiałe, w poznaniu

Formy piśmiennictwa naukowego – doktorat

Piśmiennictwo naukowe Inne sformalizowane systematyki dotyczące publikacji zamieszczanych w pe­riodykach naukowych powstają w związku z tworzeniem ogólnopolskich baz danych. Na potrzeby jednej z nich, POL-index, przygotowano takie zestawienie obejmujące wyróżniony typ publikacji oraz precyzujące jego materialną treść. W zestawieniu tym

Systematyka publikacji naukowych w doktoracie

Badania naukowe, aby spełnić swą rolę, co już wiemy, muszą zostać upowszechnio­ne. Efekt owej powinności przyjmuje bardzo różnorodne formy pisarskie, które są porządkowane wedle różniących się kryteriów. Mogą nimi być: rozmiar publika­cji, jej przeznaczenie, częstotliwość ukazywania się, stopień oryginalności, sposób

Publikacje pracowników akademickich / naukowych

Publikacje pracowników akademickich / naukowych Internetowe źródła informacji o publikacjach pracowników akademickich Informacje o publikacjach pracowników polskich uczelni w Internecie są dostęp­ne w różnych zasobach. Część publikacji jest dostępna w formie pierwotnej (np. książki, artykuły, raporty zamieszczane na stronach wydawców

Analiza artykułów przeglądowych w medycynie

Analiza artykułów przeglądowych w medycynie        Analiza piśmiennictwa poświęconego nawet wąskiemu tematowi, gdy ważnych i spełniających wysokie kryteria metodologiczne artykułów jest wiele, może być trudna. Alternatywą jest wykorzystanie informacji zebranych w ar­tykułach przeglądowych, które jednak, aby stanowić źródło rzetelnej wiedzy,

Badania ilościowe i jakościowe w doktoracie

W pluralistycznym podejściu badawczym można wyróżnić dwie drogi postępowania badawczego – ilościowe i jakościowe. Podejścia te nawzajem się uzupełniają, co oznacza, że badacz nie traktuje ich jako przeciwstawne sobie, lecz komplementarne wobec siebie. Można stosować obydwa typy równolegle lub sekwencyjnie.